تعداد آدمایی که از موفقیتت ناراحت میشن و بهت حسادت می‌ورزن بسیار بیشتر از اون چیزیه که فکر می کنی، قدر اون تعداد خیلی کمی که با خوشحالیت خوشحال میشن رو زیاد بدون و از موفقیتات پیش هرکسی نگو!
میدونم دوست داری لحظات خوب رابطه ت رو با بقیه در میون بذاری، اما تا جای ممکن سعی کن چیزهایی که توی رابطه‌ت میگذره رو مخفی نگه داری ولی نه خود رابطه رو
موفقیت هیچ رازی نداره و اگه داشت کسی قطعا به تو نمی گفت +اگه دیدی یه نفر می خواد راز موفقیت و پولدار شدن رو بگه بدون خودش قراره از طریق تو به پولی برسه
درس خوندن خوبه اما مهم تر از اون یاد گرفتن یه مهارته +سعی کن حداقل یه مهارت رو بصورت مستمر ادامه بدی خودت یه روز می بینی چقدر حرف برای گفتن توی اون مهارت داری
این خیلی سخته اما باید بپذیری خیلی از دوستی ها و روابط با اینکه قبلا روزهای قشنگی داشته اما دیگه جز تلف کردن وقتت چیزی به تو اضافه نخواهد کرد
زندگی کوتاه تر از اونه که بخوای وقتی داری از چیزی اذیت میشی خجالت بکشی و نگی در نتیجه: حرفت رو محکم بزن
کمتر حرف بزن، بیشتر گوش کن، بهترین راه خودمراقبتی از خودت نگفتن هرچیزی به هرکسیه + از درآمدت به کسی نگو
زندگی چک لیست نیست که مدام بخوای کاری انجام بدی و تیک بزنی یه موقع هایی کارهایی که دوست داری رو انجام بده حتی اگه از نظر بقیه احمقانه باشه +بعدها حسرت کارهایی که نکردی و بیشتر از کارهایی که انجام دادی خواهی خورد!
تو هم یدونه اضافه کن به خود بیست سالت چی میگفتی؟!
ای کاش بهم میگفتن بخاطر تنهایی با هرکسی نرو توی رابطه
اطرافیان و دوستایی که تو اون سن دارید روی هدف ،لایف استایل و ایندتون تاثیر می‌ذاره پس همیشه دور خودتون چنتا آدم موفق بذارید و همشو به بطالت نگذرونین
دو تا فاکتور رو هیچوقت اولویت اول نذار. بگذار اولویت فرعی بمونن:
۱.قیافه توی انتخاب شریک عاطفی (اول تربیت و نوع خانواده مهمه، بعد عقیده و شعور بعد قیافه )
۲. پول توی انتخاب رشته و شغل (اول علاقه مهمه بعد استعداد بعد پول)
سلام واقعا عالی بود واقعا خیلی عالی بود.
من به خود ۲۰ ساله م : هر چه زودتر جمع و جور کن و از این مملکت برو اینجا واقعا در سراشیبی سقوط ه .. مهاجرت تو ۳۵ سالگی تو یه رابطه دو نفره خیلی تصمیم سخت تریه ..
زبان انگليسی رو خوب ياد بگير ،دوستاتو فقط برای خوشگذرونی داشته باش ،با دوستانت وخانواده وفاميل شريک مالی وکاری نشو
بماند به یادگار
قبول کن که تجربیات زندگیت نتیجه ی باورهاتن پس تا وقتی باوراتو درست نکردی دست به هیچ کار مهمی نزن و تو هیچ رابطه ای نرو…
کاش پولامو جمع میکردم و واسه دوروبریها ولخرجی نمی کردم
فقط به دنبال هدف یا کاری برو که عشق و شور و اشتیاق پشتش باشه. اگه عشق هدف هات باشه، میشی یه موشک میشی یه گلوله آتیش. بعد به دنبال اون هدفت، همه چیز به تو داده میشه ( پول، زندگی، سفر، عشق، آسایش، آرامش، احترام، شهرت، ثروت، خانواده … )
با خداباش پادشاهی کن .
همه چیز به موقع اش با تلاش خودت بهت میده اصلا هم نگرانش نباش چون اصلا خبرت نمیشه کی و چطوری بهت داد. حتی سلامتی.
جمله ی ساده ای هست ولی همه نیستن با خدا.
اصلا سخت نگیر
ایکاش بیشتر آموزش میدیدم و یه هنر برای پول درآوردن یاد میگرفتم و یه شغل راه اندازی میکردم . افسوس
دیر نشده که
کاش یه کم بیشتر رو خودم کار میکردم بیشتر خودمو دوست داشتم
زود تصمیم به ازدواج نمیگرفتم
واسه خودم اول یه شغلی که بهش علاقه داشتم و ردیف میکردم دستم تو جیب خودم بود
سفر میرفتم چند بار تنهایی
روی اعتماد به نفس ،عزت نفس،جذابیت،اقتدارم کار میکردم …نه گفتن و یاد میگرفتم
وابسته ی دوست داشتن و محبت و وقت گذاشتن کسی نبودم
شریک عاطفیم هر چی میگفت چشم نمیگفتم
گاهی نظر خودمم اولویت قرار میدادم
هیچوقت دست به گوشی همسرم نمیزدم
گاهی خوبه ادم خودشو به ندونستن بزنه
اگه کسی رفتنی باشه میره …کاش خودمو اینهمه اذیت نمیکردم …تلاش بیخود واسه نگه داشتن کسی که دوستمون نداره نکنیم …اونی که دوست داره کاری نمیکنه که تو بزاری بری و خسته شی از زندگی ….
خیلی به اندیشه هام حواسم بود به هر جی که فکر کردم از هر جی که ترسیدم سرم اومدم ….
کاش مثبت فک میکردم
کاش از هیچ کس و هیچ چیز نمیترسیدم
کاش حرف مردم واسم مهم نبود
چقد حرفای من بود
😢😔
اگه الان زندگیت رو عوض نکنی هیچ وقت دیگه عوض نمیشه زندگی خیلی کوتاه
بخوام حرفی بزنم به خود بیست سالم میگم نترس هیچ کاری نشدنی نیست فقط چون داخلش نیستی و لمسش نکردی نشدنی میبینیش .
حتی یک لحظه وقتت رو هدر نده برو یک جای اروم کتابخونه هر جا بشین تموم وقت مازادت رو یاد بگیر اموزش ببین .
اگه توی کاری رفتی یک کاری رو انتخاب کن ک ای پیشرفت داشته باشه و جوری کار کن ک اون کار مال خودته وقتی خواستی برای خودت اون کار رو بکنی با جون و دل میکنی.
هیچوقت دیر نیست اگه از بقیه عقبی نترس ناامید نشو اروم با حوصله توی سکوت تلاش کن .
۱۹ سالمه و به خود ۱۹ سالم میگم
کاش از همون بچگی بیشتر کتاب میخوندم یک یا چند مهارت رو یاد میگرفتم برای پولسازی
کاش بابت چیزای چرت و آدمای پوچ انقدر ذهنمو درگیر نمیکردم و هنر پذیرش هر چیزی که هست و نیست رو یاد میگرفتم
زندگی خیلی کوتاهه با مرگ خاله‌م اینو فهمیدم
تا هستیم خوبی کنیم
روی خودمون خیلییی کار کنیم و وقت بذاریم
خودمونو اونطوری که هستیم دوست داشته باشیم و پذیرنده خوبی باشیم
سرمایه گذاری میکردم
ای کاش زودتر با دوره های زندگی سالم آشنا می شدم
به خودبیست سالم میگفتم ….همه رو بایدبگذرونی وعملی شون کنی ….تامعجزاتش ببینی ….تابتونی اون زندگی سالم رو درواقعیت هم بسازی هم برای خودت هم دیگران
راستش ، دلم نمیخواد برگردم به گذشته و تغییر بدم چیزیو ، همون موقع کوچیکم که بودم میدونستم ضربه ها همیشه زده میشن به ادم ، گاهی خودت به خودت گاهی دیگران به تو و شرایط به زندگی ، ولی اگه دیر تر اتفاق میوفتاد چی ؟ اگه تو سن بالاتر و الان تمام داراییت نابود میشد از تمام نتیجه گیری هات از ضربه ها ، از رسیدنایی که توشون اشتباه بود و ندیدیم ، و نرسیدنایی که فکر کردیم ازش ضربه خوردیم اما ایا واقعا همینطوره ؟ خیر
اما اگر قرار بود به یه چیز بیشتر توجه میکردم این بود که لج باز نباشم
لج بازی تنها چیزی بود که باعث اشتباه میشد .
فکر میکنم هنوزم لج بازی وجود داره تا به شک بندازه یا خراب کنه ، یا گاهی کمک . اما اینو میدونم که دیدگاهی به وجود میاره که بیشتر مواقع اون دید باید اسون گرفته بشه و ازش گذر بشه
یسری چیزا هست که هنوز نمیشه گفت درستن یا غلط ، پس به خود بیست سالم میگفتم که فقط زندگی کن و وقتو با فکر کردن بهشون هدر نده
آرزوی موفقیت
سلام. میشه هوروسکوپه باقیه ماه ها رو هم بذارید. خیلی روز هایه سختیو میگذرونن. همش نگاه میکنم ببینم هوروسکوپه کماندار کی میاد.
تو زندگیتون اگه از همه افراد موفق هم نظر خواهی کنید باز نظرات متفاوتی میگیرید، با کلییی فرد موفق که رابطه صمیمی داشتم حرف و مشورت خواهی کردم ولی بازم دیدم ابن شاخه به اون شاخه میشم چون هرکدومشون نظر مختص خودشونو داره پس بدونید اولل و اخرشششش خودتونید که به درد خودتون می‌خورید نه هیییییییچ کس دیگه حتی پدر و برادرتونم نمیتونن کمکتون کنن( نه اینکه نخوان بلکه نمیتونن)
پس به قول زیگمون فروید : هیچ راه موفقيتی ثابتی نیست که برای همه به درد بخورد هرکسی باید راه خود را یابد
ای کاش به من میگفتن که هیچکس قابل اعتماد نیست حتی نزدیکترین افراد
۲۰که نه ولی اگه دوباره ۱۶سالم بشه دوس دارم بهش بگم تااااا میتونی فقط و فقط درستو بخون ، تجربی رو انتخاب کن انقد درس بخون ک یه دانشگاه خوب پزشکی قبول بشی بعدشم تو دانشگاه فقققققط درستو خوب بخون ، تو باید پزشک بشیییییییییییییییی😑 ول کن این دوستاتو کلاساتو نپیچون هیچکدوم قرار نیس تو اینده باهات بمونن ، تا ۳۰سالگی هم اصلا اصلا ازدواج نکن
کاش یکی بهم گفته بود،هیچ چیز از هیچ کس بعید نیست،به هیچ کس اعتماد نکن و روی خودت تمرکز کن
هیچ گله و افسوسی و پیش نمایشی از الانم به من بیست ساله ام ارائه نمیدم
چون وحشت میکنه وقتی که بفهمه قراره به چه انسانی تبدیل بشه
من بیست ساله هیچ ایده ای هم نمیتونه از امروزم داشته باشه و اگر حتی من الانم، باهاش ملاقات داشته باشه و همه چیزو براش بگه هم، توانایی درک عمق قضیه رو نمیتونه داشته باشه
تنها توصیه ای که میتونم براش داشته باشم اینه که تمام تجربیات زندگیو به آغوش بگیر و درس نهانشونو یاد بگیر و بهترین معلم این دنیا درد و رنجه
سعی کن با حقایق جهان کنار بیای تا اینکه تو توهمی از واقعیت های نادرست دیگران، زمان و انرژیتو از دست بدی
ازدواج نکنید.دخترا با ازدواج فقط زندگی و عمر و بدنتون تباه میشه .
سلامی به گرمی تابش خورشید
به خود بیست ساله ام می گویم تو دقیقا همونی بودی که باید ، با تمام شکست ها ، ضعف ها ، زمین خوردن ها
میگم چیزی که الان هستی دقیقا مدیون همون هستی که در ۲۰ ساله بودی .
میگم همه چیز سر جای خودشه ، با تمام اشتباهاتی که انجام دادی
میگم همه در سیر رشد خودمون مراحل سخت و جانکاه و طاقت فرسا رو طی میکنیم و تو هم طی کردی و به جای در جا زدن ، رشد میکنیم و ادامه می دیم ، پس همون‌طور که تو ۲۰ سالگی نترسیدی الان هم نترس ادامه بده فقط بگذار و بگذر
و باز یادآور میشم به خود ۱ ساعته تا ۳۹ ساله که هیچ چیز و هیچ کس اتفاقی نیست.
( قطره ای کز جویبار می رود از پی انجام کاری می رود )
تهش خبری نیست
با آرامش و شادی ادامه بده حرص نخور غصه نخور تو کاری که لازمه رو انجام بده اگه صلاح باشِ میشه
مگه میشه نشه
وقت رو در بیابیم …
رو خودمون کار کنیم…
تا میتونی خوش بگذرون.برو سفر.همه جارو ببین.همه جور قومیتی رو بشناس .کلا از زندگی لذت ببر البته این واسه کل دوران زندگیته.واسه ۲۰ سالگیت هم اینو از من بشنو.اول یه مهارتی رو یاد بگیر واسه در آمدت بعد هم چیزایی رو یاد بگیر واسه آینده.مثل زبان.ترید.ووو
ای کاش قبل از اینکه به من مادر شدن رو یاد بدن مادر بودن رو یاد میدادن ای کاش با چشمان بازتری تصمیم میگرفتم نه از روی احساس ای کاش ای کاش
خودت باش ، طبق ارزش‌های خودت زندگی کن، و به نظر مردم أهمیت نده چون واقعا ارزش هدر دادن زندگیتو ندارن
کاش میدونستم پول و خانواده خیلی مهمتر از دوستهای دوهزاری ان.